4 तुमनमन पाप ले लड़ते-लड़ते हुनचो ले असन लड़ीई नी करलो कि तुमचो लऊ बोहड़ली;
4 तुम न पाप से लड़तो हुओ ओसे असी मुठभेड़ नी करी की तुमारो खून बहायो;
तेबे हुनमन कलेश देतो काजे तुमके धरा दे, आउर तुमके मारून पका दे, आउर मोचो नाव चो कारन सपाय जातिमन चो लोग तुमचो ले बईर संगा दे।
तुमी कोनी असन परीक्षा ने नी पढ़लास, जोन माने चो सहन ले बाहार आय। माहापुरू बिश्वास लायक आय आउर हुन तुमके सामरत ले बाहरे परीक्षा ने नी पडुक देयेदे, मान्तर परीक्षा चो संगे निकास बले करेदे कि तुमी सऊक सका।
आउर माने चो रूप ने परकट होऊन भाती आपन खुद के दिन करलो, आउर ऐथा ले हुकुम मानु रलो कि मरना, हव, कुरूस चो मरना बले सहलो।
आउर बिश्वास करू आउर सिद्ध करू बिता ईशु चो बाटे दकते रवां, जोन हुन हरिक चो काजे जोन हुनचो पुरे धरून रये, लाज चो काई चिन्ता नी करून कुरूस चो दुख सहलो, आउर माहापुरू चो सिंघासन चो उजा बाटे जाऊन बसलो।
ऐईकाजे ईआ, हुनचो निन्दा आपलो उपरे धरून भाती, छांवनी चो बाहरे हुनचो लगे निकरून जो।
“हुनमन मेमना चो लऊ चो लागुन आउर आपलो गोहई चो बचन चो लागुन हुनचो उपरे जयवन्त होला, आउर हुनमन आपलो जीवमन के लाड़ नी जानला, ऐथाले कि मरना बले सहला।”
मय हुन बायले लेकी के पवितर लोगमन चो लऊ आउर ईशु चो गोहईमन चो लऊ पिवलोर मातलोर दकले; हुनके दकुन भाती मय चकित होऊन गेले।
अगम गिआनीमन आउर पवितर लोगमन, आउर धरतनी थानो सपाय घात करलो बितामन चो लऊ हुनी थाने पाया गेली।”
“मय ऐ जाने कि तुय हुता रऊ आस जोन थाने शयतान चो सिंघासन आसे; तुय मोचो नाव थाने थीर रऊ आस, आउर मोचो उपरे बिश्वास करतो ले हुन दिनमन ने बले पाटकुती नी गुचलीस जोनमन ने मोचो बिश्वास लायक गोहई अन्तिपास, तुमचो मंजी हुन जगा थाने घात करा गेलो जोन थाने शयतान रऊ आय।”