5 कसनबल्लोने हरकोनी माने आपनी ची बोज उठाये दे।
5 काहेकि हर एक अदमी अपनो ही बोझ उठाएगो।
माने चो बेटा आपलो सरग दूतमन चो संगे आपलो बुआ चो महिमा ने ऐये दे, आउर हुन समया ‘हुन हरकोनी के हुनचो काम चो पुरती करलो फल देयेदे।’
लगातो बिता आउर सींचतो बिता दुनो गोटक आत; मान्तर हरकोनी माने आपलो ची मसागत चो अनुसार आपलो ची भुती पाये दे।
ऐईकाजे जिदलदाय दाय ले परबु नी ऐये, समया ले पयले कोनी गोठ चो नियाय नी करा: हुनी अंधार चो लुकलो गोठमन उजर ने दकाय दे, आउर मनमन चो बिचारमन के परकट करे दे, तेबे माहापुरू चो बाटले हरकोनी चो बड़ाई होये दे।
“मय हुनचो पिलामन के मारून देयेंदे; तेबे सपाय कलीसियामन जानेदे कि देंह आउर मन चो परकतो बिता मय ची आंय, आउर मय तुमनमन ले हरकोनी के हुनचो काममन चो अनुसार पलटा देयदे।”
“दक, मय झटके ऐतो बिता आय; आउर हरकोनी चो काम चो अनुसार पलटा देतो काजे करलो फल मोचो लगे आसे।