6 ऐ मन के पठालोबितामन चो पुरे उबा करला आउर हुनमन पारथना करून हुनमन उपरे हाथ संगाला।
6 उन ख प्रेरित हुन का सामे खड़ो कियो अर उन ख प्रार्थना कर ख ओ पर हात रखियो।
आउर हुन ऐ बोलुन भाती खुबे गुहार लो, “मोचो नानी बेटी मरतो थाने आसे: तुय ऐऊन भाती हुनचो उपरे हाथ संगाव कि हुन चेंगा होऊन भाती जीव रओ।”
आउर ऐ पारथना करला, “हे परबु, तुय जोन सपाय चो मन जानु आस, ऐ उजागर कर कि ऐ मन दुनो ले तुय काके चुनली सीस,
तेबे हुनमन उपास आउर पारथना करून आउर हुनमन चो उपरे हाथ संगाऊन भाती हुनमन के बिदा करला।
जिदलदाय पौलुस हुनमन चो उपरे हाथ संगालो, तेबे पवितर आत्मा हुनमन उपरे उतरली, आउर हुनमन अलग-अलग भाषा बोलुक आउर अगम गोठ करूक मुरयाला।
तेबे हुनमन-हुनमन उपरे हाथ संगाला आउर हुनमन पवितर आत्मा पावला।
आउर हुन हनन्या नाव चो गोटक माने के भीतरे ऐतोर आउर आपलो उपरे हाथ संगातोर दकलो से; बल्ले फेर ले दकुक सको।
तेबे हनन्या उठून भाती हुन घर ने गेलो, आउर हुनचो उपरे आपलो हाथ संगाऊन भाती बल्लो, “हे भाई शाऊल, परबु, बल्लोने ईशु जोन हुन बाट ने, जाहां ले तुय ईलीस तुके दका दिलो, हुनी मोके पठालो से कि तुय फेर दकुक सक आउर पवितर आत्मा ले समपूरन हो।”
हुन बर चो परति जोन तुचो थाने आसे, आउर अगम गोठ चो दुवारा सियानमन चो हाथ संगातो समया तुके मिरू रये, बेफिकर नी रा।
काचीई थाने झटके हाथ नी संगाव, आउर दुसरमन चो पापमन ने शामिल नी हो; आपन खुद के पवितर बनान संगाव।
ऐई लागुन मय तुके सुद्धि दिलायें से कि तुय माहापुरू चो हुन बर के जोन मोचो हाथ संगालोर चो कारन तुके मिरली से फेर ले बरते रओ।
आउर डूबनमन आउर हाथ संगातोर, आउर मरलो बितामन चो जीव उठतोर, आउर आखरी नियाय चो सिक्या रूपी पाया फेर ले नी डालु।