33 ऐ सुनुन भाती हुनमन कुचर होला, आउर हुनमन के मारून देऊक चाहला।
33 जब महा सभा का सदस्य हुन न यू सुनो ते वी आग बबुला हो गयो अर प्रेरित ख मर डालनो चाहयो।
तेबे मरियम चो मुनुक यूसुफ जोन धरमी रलो आउर हुनके बेईजित करूक नी चाहते रलो, हुनके खुसराय छांडुन देतोर बिचार करलो।
“भाई, भाई के आउर बुआ के बेटा, मरातो काजे सोपदे, आउर पिलामन आया-बुआ चो बिरूद ने उठून भाती हुनमन के मरादे।
चेला के गुरू चो, आउर दास के मालिक चो बराबर होतोर ची खुबे आय। जिदलदाय हुनमन घर चो मालिक के शयतान बल्ला तेबे हुनचो घर बितामन के केंव नी बलदे।”
तेबे हुनमन कलेश देतो काजे तुमके धरा दे, आउर तुमके मारून पका दे, आउर मोचो नाव चो कारन सपाय जातिमन चो लोग तुमचो ले बईर संगा दे।
हुनी घड़ी शास्तरीमन आउर परधान याजकमन हुनके धरूक चाहला, कसनबल्लोने हुनमन समजुन रवत कि हुन आमचो उपरे ऐ कहनी बल्लो, मान्तर हुनमन लोगमन ले डरला।
मान्तर हुनमन होस ले बाहरे होऊन भाती आपस ने बहस करूक मुरयाला कि आमी ईशु चो संगे काय करवां?
जोन गोठमन मय तुमचो ले बोलुन रये, ‘दास आपलो मालिक ले बड़े नी होये,’ हुनके सुरता संगाहा। अगर हुनमन मोके कन्दरा दे, तो तुमके बले कन्दरा दे; अगर हुनमन मोचो गोठ मान दे, तेबे तुमचो बले मान दे।
हुनमन तुमके आराधना घरमन ले निकराऊन देदे, मान्तर हुन समया ऐऊ आय, कि जोन कोनी तुमके मारून देये दे हुन समजे दे कि मय माहापुरू चो सेवा करें से।
तेबे सुनतो बितामन चो मन भेदुन गेली, आउर हुनमन पतरस आउर बाकी पठालोबितामन के पचारूक मुरयाला, “हे भाईमन, आमी काय करवां?”
हुनमन ऐ गोठ लगले हुनचो सुनते रला, तेबे बड़े जोर ले चिचयाला, “असन माने चो खात्मा करा, हुनचो जीव रतोर नगत नुआय!”
ऐ गोठमन सुनुन भाती हुनमन जलुन गेला आउर हुनचो उपरे दात कड़रूक मुरयाला।
जिदलदाय खुबे दिन बितुन गेली, तेबे यहूदीमन मिसुन भाती हुनके मारून देतोर उआट बनाला।