18 आउर पठालोबितामन के धरून भाती जयल ने ढ़ाकुन दिला।
18 अर प्रेरित हुन का पकड़ ख जेल म बंद कर दियो।
जिदलदाय ईशु ऐ सुनलो कि यूहन्ना बन्दी बनाया गेलोसे, तेबे हुन गलील परदेश ने जाते गेलो।
मान्तर ऐ सपाय गोठमन ले पयले हुनमन मोचो नाव चो लागुन तुमके धर दे, आउर कन्दरा दे, आउर आराधना घरमन ने सोप दे, आउर जयलघर ने ढ़पादे, आउर राजामन आउर राजपालमन चो पुरे नेदे।
हुनमन-हुनमन के धरून भाती दुसर दिन ले जयल ने संगाला कसनबल्लोने संझ होऊन रली।
शाऊल कलीसिया के उजराते रलो; आउर घरे-घरे ओलुन भाती मनुकमन आउर बायले लेकीमन के ओड़गड़ते-ओड़गड़ते जयलघर ने ढ़ाकते रये।
काय हुनीमन ची मसीह चो सेवक आत मय बया चो असन बलें सें मय हुनमन ले बडुन भाती आंय! खुबे मसागत करलो ने; घन-घन कयद होतोर ने; कोड़ा खातोर ने; घन-घन मरना चो खतरामन ने।
कितलो झन मजाक ने उड़ाया जातोर; आउर कोड़ा खातोर मान्तर बान्दा जातोर, आउर कयद ने पड़तोर लागुन परका गेला।
“जोन दुक तुके झेलुक होयदे, हुनचो ले नी डर। कसनबल्लोने दका, शयतान तुमनमन ले कितलो के जयलघर ने डालतो थाने आसे बल्ले तुमी परका जाआ, आउर तुमके दस दिन ले कलेश उठाऊक पढ़ेदे। जीव देओत ले बिश्वासी रा, तेबे मय तुके जीवना चो मुकुट देयेंदे।”