जिदलदाय ऐ गोठमन होऊन चुकली तेबे पौलुस आत्मा ने ठानलो कि मकिदुनिया आउर अखाया ले होऊन भाती यरूशलेम ने जायें दें, आउर बल्लो, “हुता गेलोर पाचे मोके रोम के बले दकतोर जरूरी आय।”
मान्तर जिदलदाय दुय बरक बितुन गेली तेबे पुरकियुस फेस्तुस, फेलिक्स चो जगा थाने ईलो; आउर फेलिक्स यहूदीमन के खुश करतोर इच्छा ले पौलुस के बन्दी ची छांडुन गेलो।