27 कसनबल्लोने मय माहापुरू चो सपाय कोशिश के तुमके पुरा ढंग ले सांगतोर ने नी झिझक लें।
27 काहेकि मी परमेस्वर को सारो अभिप्राय ख तुम ख पूरी रीति से बतान से नी झिझका।
आउर हुनमन के सपाय गोठमन जोन मय तुमके हुकुम दिले से, मानुक सिकाआ आउर दका, मय जगत चो आखरी तक हरमेशा तुमचो संगे आंसे।”
मान्तर फरीसीमन आउर नियमकारीमन हुनचो ले डूबन नी धरून भाती माहापुरू चो इच्छा के आपलो बारे ने टालुन दिला।
अदायं ले मय तुमके दास नी बलें दें, कसनबल्लोने दास नी जाने कि हुनचो मालिक काय करू आय; मान्तर मय तुमके मीत बल्ले से, कसनबल्लोने मय जोन गोठमन आपलो बुआ ले सुनले, हुन सपाय तुमके सांगुन दिले।
कसनबल्लोने दाऊद तो माहापुरू चो इच्छा चो अनुसार आपलो समया ने सेवा करून सोऊन गेलो, आउर आपलो बुआ दादीमन ने जाऊन मिसलो, आउर कुऊन बले गेलो।
हुनी ईशु के, जोन माहापुरू चो ठेबालोर उआट आउर पयले चो गिआन चो अनुसार धराया गेलो, तुमी अधरमीमन चो हाथ ले कुरूस थाने चेगाऊन भाती मारून दिलास।
आउर जोन-जोन गोठमन तुमचो फायदा चो रली, हुनमन के सांगतोर आउर लोगमन चो पुरे आउर घर-घर सिकातोर ने केबे नी झिझक ले
मय तुमके सपाय काई करून दकाले कि ऐई ढंग ले मसागत करते-करते कमजोरमन के समालतोर आउर परबु ईशु चो बचन सुरता संगातोर जरूरी आय, जोन हुन खुद ची बल्लो से: धरतोर ले देतोर धन्य आय।
कसनबल्लोने ऐ गोठ मोके परबु ले अमरली, आउर मय तुमके बले अमराऊन दिले कि परबु ईशु जोन राती हुन धराया गेलो, रोटी धरलो,
मान्तर आमी लाज चो गुपत काममन के तियागुन दिलु, आउर ना चलाक ले चलु आंव आउर ना माहापुरू चो बचन ने मिलावट करू आंव; मान्तर सत के परकट करून, माहापुरू चो पुरे हरकोनी माने चो बिबक ने आपलो भलाई बसाऊ आत।
तेबे काय तुमचो ले सत बोलतोर लागुन मय तुमचो बयरी बनुन गेले से?
हुनी थाने जोन थाने आमी बले हुनचेई मन ले जोन आपलो इच्छा चो मत चो अनुसार सपाय काई करू आय, पयले ले ठेबाया जाऊन भाती हकदार बनु
मान्तर जसन माहापुरू आमके लायक ठेबाऊन भाती नगतखबर सोपलो, आमी असने ची वर्णन करूं से, आउर ऐ थाने मानेमन के नाई, मान्तर माहापुरू के, जोन आमचो मन-मन के जाचु आय, हरिक करूं आंव।