21 परबु चो हाथ हुनमन उपरे रली, आउर खुबे लोग बिश्वास करून परबु चो बाटे फिरला।
21 प्रभु की सामर्थ ओ पर हती, अर ढ़ेर सारो इंसान भरोसा कर ख प्रभु की तरफ फिरया।
आउर सपाय सुनतो बितामन आपलो-आपलो मन ने बिचार करून बल्ला, “ऐ लेका कसन होयेदे?” कसनबल्लोने परबु चो हाथ हुनचो संगे रली।
हुन गोटक अच्छा माने रलो, आउर पवितर आत्मा आउर बिश्वास ले समपूरन रलो; आउर दुसर खुबे असन लोग परबु ने ऐऊन मिसला।
ऐईकाजे मोचो बिचार ऐ आय कि दुसर जातिमन ले जोन लोग माहापुरू चो बाटे फिरू आत, आमी हुनमन के दुक नी देऊ;
आउर माहापुरू चो स्तुति करते रवत, आउर सपाय लोग हुनमन ले हरिक रवत; आउर जोन मुक्ति पाते रवत, हुनमन के परबु रोजे दिना हुनमन ने मिसान देते रये।
मान्तर बचन चो सुनतो बितामन थानले खुबेमन बिश्वास करला, आउर हुनमन चो गेनती पांच हजार मानेमन चो लगे-लगे होऊन गेली।
बिश्वास करतो बितामन खुबे असन माने आउर बायले लेकीमन परबु चो कलीसिया ने बड़े गेनती ने मिसते रवत।
माहापुरू चो बचन फयलते गेली आउर यरूशलेम ने चेलामन चो गेनती खुबे बड़ते गेली; आउर याजकमन चो गोटक बड़े समाज ऐ दल के मानतो बिता होऊन गेलो।
तेबे लुद्दा आउर शारोन चो सपाय रतो बितामन हुनके दकुन भाती परबु चो बाटे फिरला।
कसनबल्लोने आमचो नगतखबर तुमचो लगे ना मात्र शब्द मात्र ची ने मान्तर सामरत आउर पवितर आत्मा ने, आउर बड़े तय चो संगे पहुँचली से; जसन तुमी जानेसास कि आमी तुमचो काजे तुमचो मंजी ने कसन बनुन जाऊ रऊँ।