12 ऐईकाजे जोन समजु आय, “मय थीर आंसे,” हुन चलाक रओ कि काहांय घसरुन नी पड़ो।
12 एकोलाने जो समझ हैं, “मी पक्को हूँ,” उ हुसयार रैय कि कही गिर नी पड़े।
ऐईकाजे तिआर राहा कि तुमी कसन रीति ले सुनेसास? कसनबल्लोने जेचो लगे आसे हुनके दिया जाये दे, आउर जेचो लगे निआय हुनचो ले हुन बले धरा जाये दे, जेके हुन आपलो समजु आय।”
ठीक आय, हुनमन तो अबिश्वास चो लागुन टुटाया गेली, मान्तर तुय बिश्वास ले बनु रऊ आस ऐईकाजे घमण्डी नी हो, मान्तर भय मान,
अगर कोनी समजो कि मय काई जाने, जसन जानतोर आय असने ऐबले नी जाने।
चेत ने राहा कि कोनी तुमके हुन तत्व गिआन आउर फकाहा धोका चो लागुन आपलो अहेर नी बना ओत, जोन मानेमन चो रीति बिदीमन आउर संवसार चो मुर सिक्या चो अनुसार तो आय, मान्तर मसीह चो अनुसार नुआय।
ऐईकाजे हे लाड़रामन, तुमीमन पयले ची ले ऐ गोठमन के जानुन भाती चेता राहा, बल्ले अधरमीमन चो भरम ने फसुन भाती आपलो ची थीरता के काहांय हाथ ले हजाऊन नी दिआस।