Hi pathian hna hi pakpalawng an si, an tuah khawhmi zeihmanh a um lo — hi siasal pathian hna hi thazang zeihmanh a ngei lomi, zei thil hmanh a tuah kho lomi an si.
Siasal a sertu nih, “Thing cu, a cheu mei tih awkah ka hman. Cun mei ah cun rawl le sa ka chuan hna i ka ei hna. Cun thing kha a tangmi cu siasal ah ka ser i cu thingtan hmaiah cun atu hi ka kun,” ti ruah awk a hngal lo.
Mi vialte hi mihrut, hngalhnak zeihmanh a ngei lomi an si dih; Sui sertu vialte hna hi an siasal sermi hna nih hin zumhawktlak lo ah an canter dih hna; Zeicahtiah milem an sermi hna cu hlennak men an si i An chungah thaw zeihmanh a um lo.
Thingkung kha, ‘Nangmah cu ka pa na si,’ an ti i Lung kha, ‘Nangmah nih na ka hrin,’ an ti. Annih nih an hnulei an ka chit i an hmai kha an ka hoih lo. Sihmanhsehlaw harnak an ton ni ah cun, ‘Tho law, kan khamh tuah,’ an ti.
Ka mi hna cu mihrut an si, keimah kong kha zeihmanh an hngal lo; Annih cu fa lungping, hngalhthiamnak ngei lomi an si. Ṭhat lonak tuah bel an thiam ngai, sihmanhsehlaw ṭhatnak cu zeitindah ka tuah lai ti kha an hngal lo.
Thingtan kha phuannak an hal hna i Funghreu nih khan hngalh an duhmi kha an chimh hna! Annih nih kei cu an ka hlawt cang; Nu hlawhhlangnu i aa cangmi bantukin annih cu pathian dang sinah khan an i pe cang.
Siasal hi a ṭhathnemnak zei a um maw? Minung nih an sermi a si ko i lih dah ti lo cu zeihmanh aan chimh khawhmi hna a um lo; a holh hmanh a holh kho lomi pathian cu a sertu caah a tuah khawhmi zeital a um maw?
Innchungkhar khuazing hna nih cun pakpalawng biakamnak kha an chim i, Litinthiam hna nih cun ahmaan lomi hmelchunhnak kha an hmuh, Mangihthiam minu hna nih khan hlennak mang an manh i pakpalawng bia kha an chim. Mi cu tuu bantukin an vak, tuukhal a um lo caah harnak kha an in.