2 “Jakob fapa hna, i pum u law ngai tuah u, nan pa Israel chimmi cu ngai tuah u.
“Reuben, nangmah cu ka hrin hmasa bik, ka ṭhawnnak le ka thazang theitlai hmasa bik, ka fale vialte lakah kaa chawr bik le a ṭhawng bik na si.
Ka hawile mino hna, ra u law, ka bia ngai tuah u; Bawipa ṭihzah ning cu kan cawnpiak hna lai.
Nun nuam tein nun le chan saupi le lunglawm in nun cu nan duh maw?
Nangmah an hringtu na pa kha a bia va ngai, na nu kha a tar tikah va serhsat hlah.
Ka fapa, ka bia cu i chingchiah hna law ka nunning hi i zohchunh tuah.
Ka fapa, ka fimnak kha ṭha tein i ngaih law lungthin kan cheuhmi kha ṭha tein na hna chi tuah;
Ka fapa, na pa nawlbia kha zul hna law na nu cawnpiaknak kha hlaw hna hlah:
Ka fapa, ka bia cu i ken hna law ka nawlbia cu na sinah i chiah hna;
Atu cu, maw ka fapale hna, ka bia ngai tuah u, ka ka chungin a chuakmi bia kha ṭha tein ngai tuah hna u.
Atu cu ka fapale hna, ka bia ngai tuah u: Ka lam a zulmi cu lunglawmmi an si.
Nan dihlak in i pum u law ngai tuah u. Ka thimmi nih Babilon kha a tuk lai tiah zei pathian hmanh nih an rak chimchung kho lo; ka thimmi nih cun ka fialmi kha a tuah lai.