A pa nih Jakob kha thluachuahnak a pek caah cun Esau nih Jakob cu a huat i a lungchung in, “Ka pa cu va thi deng cang kaw, a zun ngaih kan lim cun Jakob cu ka thah lai,” tiah a ti.
Zei ruang lo ah a ka huatu hna cu ka lu cung sam nakin an tam deuh, ka ral an sinak kongah lih a chimmi hna cu an ṭhawng i thah an ka duh. Ka fir lomi thil kha an ka chamter.
Na unau, nangmah innchungkhar chung mi hrimhrim hmanh nih an in rawi cang; Nangmah tuk awkah khan an i thawh cio. Na sinah bia ṭhaṭha an chim hmanh ah zum hna hlah,” tiah a ti.
Zeitintiah kanmah hrimhrim zong kha kan rak hrut, nawl ngai loin khua kan rak sa i kan rak palh. Pumsa duhnak le nuamhnak sal kan rak si. Mi kha kan rak nahchuah hna i ziar kan rak ngeih hna; mi nih an rak kan huat i kannih zong nih kan rak huat hna.
Sihmanhsehlaw a unau a huami cu muihnak chungah a um i muihnak nih cun a mit a cawtter caah cuka chung i aa chawh ah khuazei ah ka kal ti awk hmanh a hngal lo.
Pathian fale hna le Khuachia fale hna an i dannak cu hihi a si: ahmaanmi thil a tuah lomi cu Pathian fa an si lo; cun a unau a daw lomi zong an si ṭhiamṭhiam lo.
Miṭhalopa ta a simi Kain, a nau a thattu bantuk kha kan si awk a si lo. Zeicahdah Kain nih khan a thah? Amah tuahmi thil kha a ding lo i a nau tuahmi thil kha a din caah a si.
Mi zeimaw nih, “Pathian ka dawt,” a ti i a unau a huat ṭung ahcun, amah cu mi lihchim a si. Zeicahtiah a hmuhmi a unau hmanh a dawt khawh lo ahcun a hmuh lomi Pathian cu a daw kho lai lo.
Cun a u upa bik Eliab nih mi hna sin i bia a chim kha a rak theih i David cungah cun a thin a hung i, “Zeidah na ra tuah?” Kha tuu, tlawmte kha ramlak ah khan aho sinah dah na kaltak hna? Na ninghngalte le raltuk zoh awkah na ra ko hih?” tiah a ti.