Cun Abner nih Joab kha a hei auh i, “Zungzal in maw mah le mah hi kan i doh ko lai! A donghnak cu a fak lai tiah na hngal ko lo maw? Na mi hna cu, nan unau hna dawi hi ngol cang u, tiah zeitik ah dah na ti hna lai,” tiah a ti.
Zeitindah kan hlawt khawh lai, Efraim? Zeitindah kan thlah khawh lai, Israel? Admah ka rak hrawh bantuk khan kan hrawh lai maw? Zeboiim cung i ka rak tuah bantuk khan na cungah ka tuah lai maw? Ka tuah kho lai lo, ka chungah ka lung cu aa thleng cang i ka ngaihchiatnak cu a alh in a alh cang.
Cun a hmuh tikah a puan kha a thleh hna i, “Aize, ka fanu! Na ka niamter ngaingai ai, keimah ca i harnak nganpi tuahtu ah na cang ai; zeitintiah Bawipa sinah ka kaa ka pau cang i ka biakamnak cu ka la ṭhan kho ti lo,” tiah a ti.
Cun Israel mi nih an hung kal i Bawipa hmaiah zanlei tiang an ṭap; “Kan unau Benjamin mi hna he i doh awkah kan hung kal ṭhan lai maw?” ti in Bawipa kha an hal. Cun Bawipa nih, “Hung doh ṭhan hna u,” a ti.
Cun Israel mi nih, “Israel miphun vialte lakah ahodah Bawipa sin i i pumhnak ah a chuak lo?” tiah an ti. Zeitintiah annih nih Mizpah ah Bawipa sin i a ra lomi kongah khan chiatsernak nganpi pakhat an ser i, “Thah a si lai,” an ti.
Kannih nih Bawipa min in kan fanu hna cu an nupi caah kan pe hna lai lo tiah chiat kan ser cang caah, a tang rihmi hna caah cun an nupi caah zeidah kan tuah lai?” tiah an ti.