Kan dihlak cungah thil pakhat a tlung ko i vawlei cung i a ummi thil vialte hna an hmaan lo tlukin ahmaan lomi thil a si ve. Mi cu an nun chung paoh ahcun an ruahnak cu ṭhat lonak le pakpalawng in a khat i hmakhatte ah an thi ko.
Pilat nih cun a chimh ṭhan hoi hna i, “Zei sualnak dah a tuah? Thih awktlak thil a tuahmi pakhat hmanh ka hmu kho lo. Fung in ka tukter hna lai i ka thlah lai,” a ti.
“Kan phungning ah cun, ahohmanh a bia kan theih hlan le a tuahmi kan hmuh hlanah cun sual kan phaw kho hna lo,” tiah a ti. Nikodemu cu voi khat Jesuh a va lengtu kha a si.
Cun Jonathan nih a pa Saul sinah cun David cu a chimthiam i, “Siangpahrang nih a sal David cungah hin sualnak tuah hlah seh, zeicahtiah na cungah a sual lo i a tuahmi cu nangmah caah a ṭhami rian lengmang a si;
thih le thih tiin Filistin mipa kha a tuk i Israel mi vialte caah Bawipa nih teinak nganpi a tuah. Na rak hmuh i na rak i lawm; cucaah cun, zeicahdah, zeiruanglo i David thahnak thawngin zeihmanh a sual lomi thisen cungah sualnak na tuah kun lai?” tiah a ti.
Khi tikah David cu Ramah khua chung i Naioth khan a zam i Jonathan sinah a kal i, “Zeidah ka tuah? Zeidah ka mawhnak a si? Na pa hmaiah zeidah ka sualnak a si i ka nunnak a ka kawl hi?” tiah a ti.
Cun anih nih, ‘A ṭha!’ a ti ahcun, na salpa caah hin a ṭha lai, sihmanhsehlaw a thin a hun ahcun, khi tikah, ṭhat lonak kha aa ruahchih tiah va hngal ko.
Cun Ahimelek nih siangpahrang cu a leh i, “A si ah, na sinum vialte lakah, siangpahrang tupa a simi, nangmah pum rungvengtu hna haotu, na inn chungah upat a simi David tluk in, ahodah zumh awk tlak a um?