“Pumhnak inn ah siseh, mangki bawi hmai le uktu bawi hmaiah tazacuai awkah an in chuahpi hna tikah, zeitindah kaa runven lai i zei bia dah ka chim lai, tiah nan khuaruah va har hlah u.
Sihmanhsehlaw Rom mi nih cun ahohmanh an si ah taza a cuaitu hna kha hmaitonh tein an ton hna i sual an puhmi kha i chim khawh venak dingah a caan pek lo cun sual an puhmi kha an sinah pek phung a si lo, tiah ka ti hna.
Ahohmanh nih Pathian lamkaltu ka si tiin aa ruah ah siseh, thlarau laksawng ngeimi ka si tiin aa ruah ah siseh, a hngalh awk cu, nan sin i ka ṭialmi hi Bawipa nawlbia a si, ti kha a si.
Midang nih cun lamkaltu ah ka rel hmanh hna hlah seh law nannih nih cun nan ka rel awk a si, zeicahtiah Bawipa chung i nunnak nan hmuhmi thawng hin lamkaltu ka si cu fiang tein a langhtertu nan si.
Hi ruangah hin a langhlat in ca kan kuat hna hi a si. Ka duhnak cu nan sin ka phak tikah Bawipa nih a ka pekmi nawlngeihnak kha hraang ngaiin hman herh hlah ning ti hi a si — cu nawlngeihnak cu nanmah ṭhehnak nawlngeihnak si loin nanmah saknak nawlngeihnak tu a si deuh.
Khrih nih biachimtu ah a hmang maw hmang lo hngalh kan duh, nan timi vialte kha nan hmuh lai. Khrih nih nan sin i rian a ṭuan tikah a derthawm lo, a ṭhawnnak tu kha nan lakah a langhter.
Nanmah le nanmah kha ṭha tein i hneksak tuah u: zumhnak nunning khan a nungmi nan si maw? I hneksak tuah u. Hneksaknak nan innak ah khan nan tluk sual dah ti lo ahcun, Khrih Jesuh cu kan chungah a um ti kha nan hngalh ko a si lo mei?
Sihmanhsehlaw a dang hna nih khan cun, keimah entai ruangah lungthin thianglo in Khrih kong kha an chim i thong i a um chungah hin harnak nih chuahhnawh chin lengmang seh ti duhnak in an chim.
Ka hnakkar ah nan i tenh zungzal ko. Hi bantukin nan cungah lungthin ka ngeih hi ka ngeih hrim awk a si ko, zeicahtiah nan ka dawt tuk hringhran i thong i ka tlak ah siseh, leng i ka luat ah siseh, Thawngṭha kha ahmaan i biatak a si tiin ka chimnak rian ah khan nan ka bawmh zungzal.