14 پس روت اونٚ پا پهلو بوخوفته. تاریکییٚ صُب، قبلٚ اَنکی کسی قابلٚ تشخیص ببه، ویریشته. بوعَز اونَ بوگفته: «ونأل کسی بفهمه زنی به خرمنگاه بمو بو!»
شیمی کردار بیایمأنأنٚ میأن وأ جوری خُب ببه کی با اَنکی شمرَ بدکار دأنیدی، او روزی کی خودا قراره بأیه، شیمی خوروم کارأنٚ دِئنٚ وأسی، خودایَ جلال بدید.
و ایضافه بوکوده: «تی شالَ بأور، وأکون!» روت اونَ بأورده، وأکوده. بوعَز شیشتأ پیمانه جو اوسأده، دوکوده شالٚ دورون و اونٚ کول بنَه. روت بوشو شهرٚ دورون.