روت 2:7 - کیتاب مقدّس به گیلکی (رشتی)

⁷ اون می جأ ایجازه بخوأسته و بوگفته: ‹تأنم خرمن‌چینأنٚ دونبأل، رأ دکفم و هر چی کی خوشه بجا مأنه، مرَ اوچینم؟› او دُختر صُبٚ زود بمو، تا هسأ کار کودن دره و ایپچه فقط سایبانٚ جیر ایستراحت بوکوده.»

روت 2:7 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

متّی 5:3

«خوشا بحالٚ اوشأنی کی خوشأنٚ نیازَ به خودا احساس کونیدی، چونکی آسمانٚ پادشایی اوشأنٚ شینه.

روت 2:2

ایتأ روز روتٚ موآبی، نَعومی‌یَ بوگفته: «مرَ ایجازه فَدن مزرعه دورون بشم و اینفری کی مرَ لطف دأره، دونبألسر رأ دکفم تا جویی کی به جا بمأنسته، اوچینم.» نَعومی بوگفته: «بوشو می جانٚ دُختر!»

روت 2:21

روتٚ موآبی ایضافه بوکوده: «مهمتر اونه کی بوعَز مرَ بوگفته: ‹می کارگرأنٚ اَمرأ بِیس تا اَمی درو تومامَ به.›»

روت 2:6

سرکارگر جواب بده: «اون هو دُخترٚ موآبی ایسه کی نَعومی اَمرأ سرزیمینٚ موآبٚ جأ وأگردسته.

روت 2:8

بوعَز روتَ دوخوأده، بوگفته: «دُختر جان، گوش بدن چی گفتن درم. خوشه‌چینی وأسی، کشتزارٚ دیگری سر نوشو. اَیه جأ نوأ شوئون و زنأکأنٚ دیگرٚ میأن کی کار کودن دریدی، بِیس.