23 پس روت تا آخرٚ دروی جو و گندم بوعَزٚ زنأکأنٚ کارگرٚ اَمرأ بِیسه تا خوشهچینی بوکونه و خو مردٚ مارٚ ورجأ زندگی کودی.
تگر، جو و کتانٚ محصولَ نابودَ کوده چونکی جو خوشه بزهبو و کتان گول بوکودهبو.
وختی پطرس هنو او بیجیرٚ صارا دورون ایسَهبو، پیله کاهنأنٚ رئیسٚ ایتأ جٚه کنیزأنم بمو اویه
اَطویی بو کی نَعومی خو عروس، روتٚ موآبی اَمرأ، موآبٚ سرزیمینٚ جأ وأگردستیدی. فصلٚ برداشتٚ محصولٚ جو تازه شروع بوبوستهبو کی اوشأن فأرسهییدی بیتلحم.
نَعومی خو عروسَ بوگفته: «خوبه دُختر جان کی تو اونٚ زنأکأنٚ کارگرٚ اَمرأ بِیسی، چونکی اَطویی دِه کسی نتأنه مزرعهیٚ دیگرٚ سر ترَ آزار و اذیت بوکونه.»
ایتأ روز نَعومی، روتٚ مردٚ مار، اونَ بوگفته: «دُختر جان، من دِه وأ ترَ سرپناه پیدا بوکونم کی به آرامش فأرسی.