16 غیرٚ اَن، ایپچه خوشهیأنَ خودتأنٚ موشته جأ، اونٚره بیرون فأکشید و زیمینٚ سر فوکونید تا بتأنه جمَ کونه. اونَ سرزنش نوکونید.»
پادشا جواب دهه: ‹آمین شمرَ گم، اونچی کی ایتأ جٚه می کوجهترین برأرأن و خأخورأنٚ رِه انجام بدَهییدی، در واقع مِره انجام بدَهییدی.›
بأزین روت ویریشته کی خوشهچینی بوکونه. بوعَز خو کارگرأنَ دستور بده: «ایجازه بدید اون هر جا خوأیه، خوره خوشه اوسأنه، حتی جایی کی خوشهیأنَ دسته بوکودید. اونَ شرمنده نوکونید.
پس تا غروب دم، روت مزرعه دورون، جو اوچه. سرٚ آخر هر چی جو کی اوچه بو، بوکوبسته کی ایتأ پیله زیبیل بوبوسته،