15 بأزین روت ویریشته کی خوشهچینی بوکونه. بوعَز خو کارگرأنَ دستور بده: «ایجازه بدید اون هر جا خوأیه، خوره خوشه اوسأنه، حتی جایی کی خوشهیأنَ دسته بوکودید. اونَ شرمنده نوکونید.
خوراک خوردن دیبید کی بوعَز روتَ دوخوأده بوگفته: «بیأ سفره سر ایتأ لقمه نان اوسأن، سرکه اَمرأ بوخور.» روت کارگرأنٚ ورجأ بینیشته و بوعَز اونَ ایپچه واویشته دانه فدَه. اون بوخورده و سِرَ بوسته، ایپچهیم زیاد بأورده.
غیرٚ اَن، ایپچه خوشهیأنَ خودتأنٚ موشته جأ، اونٚره بیرون فأکشید و زیمینٚ سر فوکونید تا بتأنه جمَ کونه. اونَ سرزنش نوکونید.»