8 ولی نَعومی خو عروسأنَ بوگفته: «وأگردید بیشید شیمی مارٚ خانه. دوعا کونم هوطو کی مرَ و شیمی مردأکأنَ کی بمَردیدی نیکی بوکودیدی، خوداوندم شمرَ نیکی
کی مَحلون و کِلیونم بمردیدی و نَعومی بی مرد و خو پسرأن بمأنسته.
اون خو عروسأنٚ اَمرأ او مکانٚ جأ کی اویه زندگی کودید، رأ دکفته کی وأگرده یهودا سرزیمین
و رحمت بوکونه کی شومأن هر کدام ایتأ مردٚ دیگرٚ اَمرأ دوواره عروسی بوکونید و اونٚ خانه میأن به آرامش فأرسید.» نَعومی اوشأنَ آخرین بار ماچی بده. عُرپَه و روت زارزار گریه بوکودیدی
نَعومی خو عروسَ بوگفته: «خوداوندی کی همیشه زندهیأن و موردهیأنَ رحمت کونه، اونَ برکت فدَه. اون می فامیلأنٚ نزدیک و اَمی فامیلأنٚ وکیلٚ وصی ایسه.»
بوعَز بوگفته: «خوداوند ترَ برکت فده، دُختر جان. تو تی آخرین وفادارییَ به اَمی خانوادهیم خیلی خُب نیشأن بدَیی، چونکی جوانٚ دونبأل، چی فقیر، چی ثروتمند رأ دنکفتی.