19 پس نَعومی و روت رأ دکفتیدی، تا اَنکی فأرسهیید شهرٚ بیتلحم. وختی اویه فأرسهییدی، تومامٚ مردوم، اوشأنٚ اَمونٚ وأسی ذوق بوکودید و زنأکأن همدیگرَ وَورسهییدی: «اَ زنای واقعاً نَعومی ایسه؟»
وختی عیسی بوشو اورشلیمٚ دورون، او شهرٚ مردومأن ذوق و شوقٚ اَمرأ وَورسهییدی: «اَ شخص کی ایسه؟»
نَعومی اوشأنَ بوگفته: «مرَ ‹نَعومی› دونخوأنید! مرَ دوخوأنید ‹مارا› چونکی قادرٚ مطلق مرَ زندگییٚ تلخی فدَه.
سرکارگر جواب بده: «اون هو دُخترٚ موآبی ایسه کی نَعومی اَمرأ سرزیمینٚ موآبٚ جأ وأگردسته.