3 مِره پناهگاهٚ صخره بوبو تا همه وخت بتأنم اونٚ طرف بشم؛ تو می نجاتٚ ره فرمان بدَیی، چره کی تو می قلعه و صخره ایسی!
خوداوند می صخرهیه، می قلعهیه، کسی کی مرَ نجات دهه؛ خودا می صخرهیه کی اونَ پناه برم؛ اون می سپر ایسه، می قوّت کی مرَ نجات دهه و می پیله قلعهیه.
خوداوندَ کی سزاوارٚ ستایش کودن ایسه، دوخوأنم و می دوشمنأنٚ دسٚ جأ نجات یأفم.
چونکی خوداوندَ تی جان پناه قرار بدَیی و او متعالَ تی پوشت و پناه چأکودی،