3 تی غیظٚ وأسی می جانٚ گوشت ساق و سالم نییه؛ می گوناه وأسی می خاشأنٚ دورون هیچ سلامتییی وجود نأره.
چره کی قادرٚ مطلقٚ تیرأن می جانٚ دورون دأره و می روح اوشأنٚ زهرَ خوره و خودا وحشتناکٚ بلایأن تترج می رافا ایسَهیید.
چونکی تی دسأن شبنده روز می سر نهَهبو و مرَ تنبیه کودَن دیبی؛ جوری بوبوستهبوم کی تومامٚ می وجود خوشکَ بوستهبو تابستانٚ گرما مأنستن. سِلاه
خوداوندأ، مرَ لطف بوکون چونکی دِه مِره جان و رمقی نمأنسته؛ اَی خوداوند، مرَ شفا بدن، چونکی می خاشأن دردٚ جأ ایشکفتَندریدی.