1 اَ موضوع خیلی یونسَ بد بمو و اونَ غیظَ گیفته.
ولی خوداوند در جواب بفرمأسته: «اَن دوروسته کی غیظ بوکونی؟»
ولی خودا یونسَ بفرمأسته: «تو چی حقی دأری کی خشکَ بوستنٚ ایتأ گیاه وأسی عصبانی بیبی؟» یونس جواب بده: «بله، من حق دأرم تا اندازهیٚ مردن عصبانی ببم.»
حق نأرم می پولٚ اَمرأ اونچی کی خوأیم بوکونم؟ تو می دس و دیل بازی وأسییم حسودی کونی؟
پیله پسر، وختی اَنَ بیشنأوسته اونٚ غیظَ گیفته و نخوأستی بشه بخانه کی اونٚ پئر بمو، اونَ منت بوکوده کی بأیه بخانه.
او صابخانه، وختی او منظرهیَ بیده، خو دیلٚ دورون بوگفته: «اگه اَ مرد رأس رأسِی نبی ببه، وأ بفهمستهبی اَ زنای کی اونٚ لمس کودَندره بدکاره و گوناهکاره.»
ولی پولُس و برنابا، شجاعتٚ اَمرأ بوگفتیدی: «لازم بو خودا کلامَ اوّل شمرَ فأرسأنیم. ولی چون شومأن اونَ قوبیل نوکودیدی و خودتأنَ لایقٚ زندگییٚ اَبدی نأنستیدی، پس هسأ اَمأن شیمی غیریهودیأنٚ ورجأ.