یونس 2:7 - کیتاب مقدّس به گیلکی (رشتی)

⁷ وختی مرگَ بیدم، خوداوندَ به یاد بأوردم و می دوعا تی ورجأ بولندَ بوسته و تی موقدّس جیگایَ فأرسه.

یونس 2:7 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مزامیر 11:4

خوداوند خو موقدّسٚ معبدٚ دورون ایسَه، خوداوند آسمانٚ دورون خو تختٚ سر نیشته. اونٚ چومأن فندره. اونٚ چومأنٚ پلک زِئنٚ اَمرأ اینسأنَ ایمتحان کونه.

مزامیر 18:6

می سختی دورون خوداوندَ دوخوأدم و می خودا ورجأ ایجگره بزم و کومک بخوأستم. اون خو معبدٚ جأ می صدایَ بیشنأوسته و می فریادٚ کومک اونٚ ورجأ اونٚ گوش فأرسه.

مزامیر 20:7

اَشأن، به خوشأنٚ ارابه‌یأن گولاز کونیدی و اوشأن به خوشأنٚ اسبأن، ولی اَمأن اَمی خودا یهوه نامَ دوخوأنیمی!

مزامیر 22:14

آبٚ مأنستن فووُستم، و تومامٚ می خاشأن کس‌کسٚ جأ سیوأ بوبوستید. می دیل مومٚ مأنستن می اندرونٚ میأنی آبَ بوسته.

مزامیر 27:13

ولی من ایطمینأن دأرم کی خوداوندٚ نیکویی‌یَ زنده‌یأنٚ دونیا دورون دینم.

یونس 2:4

بوگفتم: ‹تی چومٚ جأ دکفتم. چوطویی ایوار دِه تأنم تی موقدّس جیگایَ بیدینم؟›