4 بوگفتم: ‹تی چومٚ جأ دکفتم. چوطویی ایوار دِه تأنم تی موقدّس جیگایَ بیدینم؟›
ولی من ترس و هولٚ اَمرأ بوگفتم: «خودایا، تی چومأنٚ جأ دکفتم!» ولی بأزین کی تی جأ کومک بخوأستم، می ایجگره ایلتماسَ بیشنأوستی.
ولی من تی موحبتٚ زیادی وأسی تی خانه دورون اَیم و ترس و ایحترامٚ اَمرأ، تی موقدّسٚ معبدٚ طرف عیبادت کونم.
وختی دانیال بیشنأوسته کی او حوکم مُهر بوبوسته، فأرسه بخانه و بوشو خو بالاخانه کی اونٚ پنجرهیأن اورشلیمٚ طرف وازَ بوستی، چونکی همهتأ روز عادت دأشتی هویه سه بار زانو بزنه و خودا حوضور دوعا و ستایش بوکونه.
وختی مرگَ بیدم، خوداوندَ به یاد بأوردم و می دوعا تی ورجأ بولندَ بوسته و تی موقدّس جیگایَ فأرسه.