هَنٚ ایسه ایتأ دسنیویشته جٚه او عرضٚ حال کی اردشیرٚ پادشا فأدَه عِزرا دس کی کاهن و اوستاد بو و تومامٚ خوداوندٚ دستورأن و حوکمأنَ ایسرائیل رِه خُب دأنستی:
و تو، اَی عِزرا، او حکمتی اَمرأ کی خودا ترَ فأدَه، قاضیأن و داورأنَ کی خودا شریعتَ خُب دأنیدی، اینتخاب بوکون تا بتأنید تومامٚ ماوراءالنهرٚ مردومأنَ داوری بوکونید؛ و شومأن اوشأنییَ کی نأنیدی، یاد بدید.
هَنٚ وأسی اگه کسی کوچهترین حکمٚ توراتَ محل نوکونه و دیگرأنم تعلیم بده کی هو کارَ بوکونید، آسمانٚ پادشایی دورون کوجهدأنهترین کس به حیساب اَیه. ولی هر کسییم کی خودا دستورأنَ ایطاعت بوکونه و دیگرأنم تعلیم بده کی هو کارَ بوکونید، آسمانٚ پادشایی دورون پیله کس دوخوأده به.