4 ولی خوداوند موسایَ بوگفته: «تی دسَ درازَ کون و اونٚ دومَ بیگیر.» پس موسی خو دسَ درازَ کوده و لأنتییَ بیگیفته و اونٚ دسٚ دورون دوواره عصا بوبوسته.
شیر و افعی سر پا نیهی، و جوانٚ شیر و زهردارٚ لأنتییَ لقد دمج کونی.
بوگفته: «اونَ تأود زیمینٚ سر.» موسی اونَ تأوده زیمینٚ سر و اون ایتأ لأنتی بوبوسته و موسی اونٚ جأ فرار بوکوده.
خوداوند بوگفته: «اَن اونٚ وأسی ایسه کی باور بوکونید، یهوه، اوشأنٚ اجدادٚ خودا، خودایٚ ایبراهیم، خودایٚ ایسحاق و خودایٚ یعقوب ترَ آشکارَ بوسته.»
و اگه لنتییأنَ خوشأنٚ دسأنٚ اَمرأ بیگیرید و آدمکوشٚ زهر بوخورید، اوشأنَ هیچی نیبه، و مریضأنٚ سر دس نیهیدی و اوشأن شفا گیرید.»
من شمرَ قوّت فدَم کی لنتییأنی کی سمی ایسیدی و عقربأن و تومامییٚ دشمنٚ قوّتَ شیمی پا جیر لقد بزنید و هیچی نتأنه شمرَ آسیب برسأنه.
اونٚ مار پیشخدمتأنَ بوگفته: «هر چی شمرَ گه، بوکونید.»