فرشتهیی کی مرَ جٚه هر بدی آزادَ کوده، اَشأنَ برکت بدَه. اَطویی ببه کی اَشأن می نامَ، می جد و آباد ایبراهیم و ایسحاقٚ نامَ زنده بدأرید، جٚه اوشأن قومی فراوان زیمینٚ سر به وجود بأیه.»
اوستاندارأن، حاکمأن، فرماندارأن و دربارٚ مشاورأن جمَ بوستیدی و بیدهییدی کی چوطو او سه نفرٚ بدنَ آتش نوسوجأنه و نه اوشأنٚ ایتأ خالٚ مو بوسوخته و نه اوشأنٚ لیباسأن و حتی آتشٚ بو اوشأنَ فئنرسه.
کلمه، اینسانٚ خاکی بوبوسته و اَمی میأن ساکن بوبوسته و اَمأن اونٚ جلالَ بیدهییم، جلالی کی شایستهیٚ او یگانه پسری ایسه کی از طرفٚ پئر بمو، پور از فیض و راستی.