3 پس موسی و هارون بوشوییدی فرعونَ بوگفتیدی: «یهوه، عبرانیأنٚ خودا، بوگفته: ‹تا کِی نخوأیی می جُلُو سوجده بوکونی؟ می قومَ آزادَ کون کی بیشید مرَ عیبادت بوکونید.
هَن وأسی خودمٚ جأ مرَ بد اَیه، و خاک وخولٚ دورون توبه کونم.»
وأ بدأنی اگه می قومَ ونألی کی بیشید، فردا تی سرزیمینٚ دورون ملخ اوسه کونم.
او وخت خوداوند موسایَ بوگفته: «شومأن تا کِی می احکام و دستورأنٚ جأ نافرمانی کونیدی؟
و ترَ بوگفتم کی می پسرَ آزادَ کون کی مرَ عیبادت بوکونه ولی تو ونأشتی بشه. پس منم تی اوّلی پسرَ کوشم.›»
بأزین موسی و هارون بوشوییدی فرعونٚ ورجأ و بوگفتید: «یهوه، ایسرائیلٚ خودا اَطویی بوگفته: ‹می قومَ آزادَ کون کی بیشید بیابانٚ میأن مِره عید بیگیرید.›»
هسأ دِه ترَ جٚه می قوم بوجورتر و پیلهتر دأنی کی اوشأنَ آزاد نوکونی.
«هسأ شومأن، اَی بِلشَصَّر کی اونٚ زأی ایسیدی، همهیٚ اَشأنَ دأنستیدی ولی فروتنی نوکودید.
پس خودا قودرتمندٚ دسأنٚ جیر فروتن بیبید کی خوروم وختٚ رِه شمرَ سربولندَ کونه.