5 خشایارشاه شهبانویَ وَورسه: «اون کیسه و کویه ایسَه کی جرأت بوکوده تا اَ کارَ بوکونه؟»
چره کی من و می قوم بوفروخته بوبوستیم تا کشته و نابود بیبیم. اگه تنها نوکری و کلفتی وأسی بوفروخته بوبوستیم، می دهنَ دٚوٚستیم، چونکی اَمی مصیبت پادشا ضررٚ ورجأ هیچی به حیساب نأیه.»
استر بوگفته: «اَمی دوشمن و بد خوأه، هَه هامانی ایسه کی اَمی ورجأ ایسَه.» هو وخت هامانٚ دیلٚ زاله، شاه و شهبانو ورجأ آبَ بوسته.
وختی دونیا، شرورٚ آدمأنٚ دس دکفه، اون، دونیا داورأنَ دیمأنَ پوشأنه. اگه اون نییه، پس کیسه کی اَ کارَ کونه؟
پطرس اونَ بوگفته: «اَی حَنانیا، چره وَهَشتی شیطأن ترَ گول بزنه کی روحالقدسَ دوروغ بیگی و ایپچه جٚه او پولٚ فروشٚ باغَ ترَ اوسأدی؟