4 چره کی من و می قوم بوفروخته بوبوستیم تا کشته و نابود بیبیم. اگه تنها نوکری و کلفتی وأسی بوفروخته بوبوستیم، می دهنَ دٚوٚستیم، چونکی اَمی مصیبت پادشا ضررٚ ورجأ هیچی به حیساب نأیه.»
هو دس نیویشتهیأنٚ دورون پادشا، یهودیأنٚ هر شهرَ ایجازه بده کی دورٚ هم جم بیبید و خوشأنٚ جأ دفاع بوکونید. یهودیأن تأنیدی هر نیرویٚ سلاح به دستی، هر قوم و ولایتٚ جأ کی بخوأستید اوشأن و اوشأنٚ زن و زأکأنَ حمله بوکونید، بوکوشید و نابود بوکونید و اوشأنٚ اموالَ اوسأنید.
ولی وختی پادشا اَ ماجرایَ بیشنأوسته، ایتأ حکمٚ دیگر صادر بوکوده تا او شومٚ نقشهیَ کی هامان، یهودیأنٚ وأسی بکشهبو خودشٚ سر بأیه و خو زأکأنٚ اَمرأ دارٚ جور بشه.
و سهتأ وزیرم اینتخاب بوکوده کی اوشأنَ نظارت بوکونید کی دانیال ایتأ جٚه اوشأن بو. پادشا دستور بدَه کی تومامٚ اوستاندارأن، وأستی او وزیرأنَ حیساب کیتاب پس بدید تا پادشا ضرر و زیانی نیدینه.
ولی اگه او ختمتکار خو اَمرأ فیکر بوکونه کی اونٚ ارباب دِئرَ کونه و زود نأیه، بأزین او ختمتکار بوخوره، بنوشه و مستَ کونه و الباقی ختمتکارأنَ، هم مردأکأنَ و هم زنأکأنَ کتک بزنه،