وختی اَ مهمانی به آخر فأرسه، پادشا هفت روزٚ دیگرم تومامٚ مردومأنٚ رِه، پیلهدأنه و کوجهدأنه، کی شوشٚ دورون زندگی کودیدی، خو کاخٚ صحنٚ باغٚ میأنی ایتأ مهمانییٚ دیگر بیگیفته.
هو وخت می عقل مرَ وأگردسته و می عظمت و شکوه می سلطنتٚ جلالٚ وأسی دوواره مرَ فدَه بوبوسته. می مشاورأن و پیله کسأن می دونبأل بگردستیدی و دوواره می تختٚ سلطنتٚ سر بینیشتم و می جلال و شکوه جٚه قبل ویشترَ بوسته.