2 می رویا میأن بیدم کی شوشٚ قلعه میأن، اوستانٚ عیلامٚ دورون، اونٚ روخانٚ کنار ایسَم کی «اولای» نام دأره.
وختی کی اَمرافِل، شِنعارٚ پادشاه، اَریوک، اِلاسارٚ پادشاه و کَدُرلاعُمَر، عیلامٚ پادشاه و تِدعال، گوُییمٚ پادشاه بید،
و شهرٚ شوشٚ دورون خو قلعه میأنی تختٚ پادشایی سر نیشتهبو.
وختی کی پادشا خو دستورَ اعلام بوکوده، دُخترأنٚ زیادییَ کاخٚ شوشٚ میأنی بأوردید و هیجایَ کی دُخترأنٚ سرپرست بو، بیسپردیدی. اوشأنٚ میأنی استرم ایسَهبو.
قاصدأن، پادشا دستورٚ وأسی، عجله اَمرأ بوشوییدی. اَ دستور شوشٚ قلعه میأن صادر بوبوسته. بأزین پادشا و هامان بینیشتید تا شراب بوخورید ولی شوشٚ میأن ولوله دکفته.
استر بوگفته: «اَمی دوشمن و بد خوأه، هَه هامانی ایسه کی اَمی ورجأ ایسَه.» هو وخت هامانٚ دیلٚ زاله، شاه و شهبانو ورجأ آبَ بوسته.
هو وخت مردخای خو لیباسأنٚ سلطنتی اَمرأ کی لاجوردی و سیفید رنگ بو و ایتأ ارغوانی ردا کی اونٚ جنس نازکٚ کتان بو و ایتأ پیلهدأنه تاجٚ طلایی اونٚ سر نهَهبو، جٚه پادشا ورجأ بوشو شوش و مردومأنٚ او شهر شادی اَمرأ فریاد بزهییدی.
هو روزٚ میأنی، خبرٚ کوشته بوبوستنٚ هو تعداد، پادشا گوشَ فأرسه.
شوشٚ یهودیأن، چهاردهمی روزٚ ماهٚ اَدار دورٚ هم جمَ بوستید و سیصد نفرٚ دیگرم، شوشٚ دورون بوکوشتید امّا اوشأنٚ مال و منالَ دس نزهییدی.
بیست و چارمی روزٚ اوّلی ماه، او پیله روخانٚ ورجأ کی اونٚ نام «دِجلِه» بو، به پا ایسَهبوم.
«من، دانیال می روح پریشأنَ بوسته و رویایی کی می سرٚ جأ بوگوذشته مرَ بترسأنه.
و بوگفته: «شب خواب بیدم کی باد جٚه آسمانٚ چار طرف پیله دریایٚ کولاک بوکودید.
بِلشَصَّرٚ سلطنتٚ سوّمی سالٚ دورون، من دانیال، بعدٚ او اوّلی رویا کی مرَ آشکارَ بوستهبو، ایتأ رویایٚ دیگر بیدم.
هَطویی کی فندرستیم، ایدفعهیی روخان کنار ایتأ قوچَ بیدم کی دوتأ درازٚ شاخ دأشتی و اونی کی درازتر بو دِئرتر بیرون بمو.