دانیال 7:4 - کیتاب مقدّس به گیلکی (رشتی)

⁴ اوّلی شیرٚ نرٚ مأنستن بو کی عقابٚ پر و بالَ دأشتی. هَطو کی فندرستن دوبوم، اونٚ پر و بال بکنده بوبوسته، و اونَ زیمینٚ جأ ویریزأنه‌ییدی و آدمأنٚ مأنستن اونَ دوتأ پایأنٚ سر به پا بدأشتیدی و اینسأنٚ دیل اونَ فدَه بوبوسته.

دانیال 7:4 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ایوب 25:6

چی فأرسه آدمی‌یَ کی ایتأ حشره جأ ویشتر نی‌یه و آدمی‌زاد کی ایتأ کلمٚ جأ ویشتر نی‌یه!»

مزامیر 9:20

اَی خوداوند، ترس قومأنٚ جانٚ دورون تأود کی اوشأن بفأمید، فقط اینسأن ایسیدی و بس.

دانیال 2:38

خودا تومامٚ آدمأن و صارا جانورأن و آسمانٚ پرنده‌یأنَ، هر جا کی اوشأن ساکنیدی، شیمی دس بیسپرده تا اوشأنٚ حکمفرمایی بوکونید. شومأن او مجسمه طلایی سر ایسید.

دانیال 4:36

هو وخت می عقل مرَ وأگردسته و می عظمت و شکوه می سلطنتٚ جلالٚ وأسی دوواره مرَ فدَه بوبوسته. می مشاورأن و پیله کسأن می دونبأل بگردستیدی و دوواره می تختٚ سلطنتٚ سر بینیشتم و می جلال و شکوه جٚه قبل ویشترَ بوسته.

دانیال 7:12

ایقتدار جٚه الباقی او جانورأن فیگیفته بوبوسته ولی ایجازه دأشتیدی ایتأ مدت زنده بمأنید.

دانیال 7:5

«دوّمی جانورَ بیدم کی خرسٚ مأنستن بو. اون ایتأ شانه بوجور، ایتأ شانه بیجیر ایپچه راستَ بوسته و سه‌تأ دنده خاشأنَ به گاز دأشتی. ایتأ صدا اونَ بوگفته: ‹ویریز، هر چی تأنی گوشت بوخور.›

متّی 24:28

هر جایی کی لاشه‌ بمأنه، لاشخورأن اویه جمَ بیدی.