2 و سهتأ وزیرم اینتخاب بوکوده کی اوشأنَ نظارت بوکونید کی دانیال ایتأ جٚه اوشأن بو. پادشا دستور بدَه کی تومامٚ اوستاندارأن، وأستی او وزیرأنَ حیساب کیتاب پس بدید تا پادشا ضرر و زیانی نیدینه.
چره کی من و می قوم بوفروخته بوبوستیم تا کشته و نابود بیبیم. اگه تنها نوکری و کلفتی وأسی بوفروخته بوبوستیم، می دهنَ دٚوٚستیم، چونکی اَمی مصیبت پادشا ضررٚ ورجأ هیچی به حیساب نأیه.»
ارباب خو مباشرَ دوخوأده و وأورسه: ‹اَن چی گبأنی ایسه کی تی جأ می گوش فأرسه، کی می اموالَ حیف و میل کونی؟ تی حیساب کیتابأنَ پس بدن! دِه نتأنی می مباشر بیبی.›