«او پادشایأنٚ سلطنتٚ دورأن، خودایٚ آسمانأن، سلطنتییَ برپا کونه کی هیوخت جٚه بین نیشه و هیتّأ قومٚ دیگرٚ دس دنکفه. او پادشایی تومامٚ سلطنتأنٚ دیگرَ دورسنه و نابودَ کونه ولی خودش تا اَبد پایدار مأنه.
نگهبانأنٚ موقدّس اَ تصمیمَ اعلام بوکودیدی و موجودأنٚ موقدّس اَ حوکمَ تعیین بوکودید تا زندهیأن بدأنید کی خودای موتعال اینسأنٚ حکومتأنَ پادشایی کونه و اَ حکومتأنَ هر کییَ اونٚ دیل بخوأیه بخشه، حتی پستترین آدمأنَ.›
و ایقتدار و جلال و قودرتٚ پادشایی اونَ فدَه بوبوسته تا مردومأن، جٚه تومامٚ میلتأن، قومأن و زبانأن اونَ خدمت بوکونید. اونٚ قودرت جٚه بین نیشه و اونٚ پادشایی هیوخت نابودَ نیبه.
سلطنت، قودرت و عظمت جٚه پادشایییأنی کی تومامٚ آسمانٚ جیر حکومت کونیدی فیگیفته به و خودای موتعالٚ موقدّسأنَ فدهبه. خودا پادشایی تا اَبد ایدامه پیدا کونه و تومامٚ حاکمأن خودایَ پرستش و ایطاعت کونیدی.›