وختی بفهمسته کی مردخای یهودی ایسه، تصمیم بیگیفته تومامٚ اونٚ قومَ کی خشایارشاه مملکتٚ میأن زندگی کودید، بوکوشه، چره کی اون تنها مردخای کوشتنَ خودشٚ حد و اندازه نیدهیی.
اَ جوانأن، وأستی بیعیب و نقص، خوش بر رو، و یاد گیفتنٚ وأسی زبر و زرنگ، دانا و فهیم بیبید و بابِلی زوان و ادبیاتَ یاد بیگیرید تا بتأنید پادشا کاخٚ دورون خدمت بوکونید.
اُسطُرلابچییأن جواب بدَهییدی: «اَی پادشا، اَ جهانٚ دورون کسی نِیسه کی بتأنه شیمی دستورَ انجام بده چونکی هیچ پادشایی هر چقدر پیله و قوی ببه اَ جور درخوأست خو جادوگرأن، افسونگرأن و اُسطُرلابچییأنٚ جأ نوکوده.
هَنٚ وأسی تومامٚ مردومٚ هر میلت و قوم و زبانی هَطو کی کرنا و نی و تنبور و چنگ و سنتورٚ صدا و هر جور سازٚ دیگرٚ نوایَ ایشنأوستیدی، طلایی مجسمه جُلُو کی نبوکدنصرٚ پادشا بر پا بوکودهبو، زیمینٚ سر کفتیدی و اونَ پرستش کودیدی.
هَنٚ وأسی وزیرأن و اوستاندارأن بهانه دونبأل گردستیدی کی دانیالٚ حکومتی کارأنٚ وأسی اونٚ جأ شکایت بوکونید ولی نتأنستیدی هیچ بهانهیی جورَ کونید کی اونَ محکوم بوکونید چونکی دانیال امین بو و هیچ خطا یا ایشتباهی اونٚ جأ سر نزهیی.