بازم شمرَ گم کی هر وخت دو نفر جٚه شومأن زیمینٚ سر هر چیزییَ کی خودا جأ خوأییدی کس کسٚ اَمرأ همدیل بیبید، بأزین می آسمانی پئر شیمی خوأستهیَ به انجام رسأنه
اَی خودایٚ اَمی پئرأن، ترَ شوکر و ستایش کونم، چونکی مرَ حکمت و قودرت ببخشهیی. او چییَ کی اَمأن تی جأ بخوأستیم، تو مرَ آشکارَ کودی و پادشا خواب و اونٚ تعبیرَ اَمرَ نیشأن بدَیی.»
نگهبانٚ موقدّس بوگفته کی دارٚ کونده و اونٚ ریشهیأنَ زیمینٚ سر بنید. اونٚ معنی اَنه کی وختی شومأن بفهمستید کی خودایه کی حکومت کونه، هو موقع دوواره شیمی پادشایی وأگرده.