وختی هیرودیس بفهمسته کی ستارهشنأسأن اونَ گول بزهییدی، اونَ خیلی غیظَ گیفته و دستور بدَه کی بیشید بیتلحمٚ میأن و اونٚ دور و اطراف، تومامٚ دو ساله پسر زأکأنَ و کوجهدأنهترم بوکوشید، جٚه اَ خأطر کی ستارهشنأسأنٚ جأ بیشنأوستهبو کی ستاره دو سال پیش ظاهیرَ بوستهبو.
ولی من شمرَ گم، هر کسی خو برأرٚ مره غیظ بوکونه، اونٚ حقه کی موجازات ببه؛ هر کی خو برأرَ ‹پخمه› دوخوأنه، اونٚ حقه کی محاکمه ببه و هر کسییم خو برأرَ احمق دوخوأنه، اونٚ حق جهندمٚ آتشه.