2 خیلییأنی کی گیلٚ جیر خوفتهییدی خوابٚ جأ ویریزیدی، بعضییأن زندگییٚ اَبدی رِه و بعضییأنٚ دیگر خجالت و شرمندگییٚ اَبدی وأسی.
بأزین اوشأن موجازاتٚ اَبدی دورون شیدی، امّا دوروستکارأن حیاتٚ اَبدی دورون.»
منم اوشأنٚ مأنستن به خودا امید دأرم کی قیامتی عادلأن و ظالمأنٚ رِه در پیشه.
و زانو بزه، فریاد بوکوده و بوگفته: «خوداوندأ، اَ گونایَ اَشأنٚ پا نینیویس.» هَطو کی اَنٚ دوعا تومامَ بوسته، شهید بوبوسته.