An-in! man m’ule sei titeke doo ule’n batege dann bise-kɔrge’t bè. Undei kumkunju dè ra si’t asenan se lige bè a, adi kêm si nda káng-káng tite der-ndage bè a tɔ.
Undei kumkunju dè ra si’t ɔje dè njé tête tà kunde tà Nube’t. Ei rai ra de tite batege bè reei ra si’t. Nè kêm de ke kei ɓaa, ei heng-ge ke njé tɔ ko dooge.
Loo ke a awi ɓaa, an-in tá nè a kin-in kunni nar éké mbu ji si’t; i tulei gabang’t nja si’t lé tɔ. Ke nè á a awi ɓaa, i ndai nang se rebe-rebe i rai dooge lapya lé.
Adi kêm si olé dè tà ke kété m’ede sei’t nga: «Ɓer bòi dum dè kuwe’n lé.» Ke nè á dooge rai kum’m ndoo ɓaa, sei géa à rai kum si ndoo tɔ. Ke nè á ei an-in dè tà le’m sêw-sêw ɓaa, sei géa à an-in dè tà le si sêw-sêw tɔ.
deje’n magtubge tede kaw’n kêm kei kebe nange’t kêm ɓee-bò ke Damas. Saul ra titeke bè tede kade ke nè á inge dingemge éké dinyege ke nange ke unni rebe le Kuwe-ɓee Jésu ɓaa, ayé tuwe de, tɔ de ree se de kêm ɓee-bò ke Jérusalem.