E á Jésu ede doo ke ji’n wei tonrin nè nga ede nè: – I ndaje jii. Ɓaa doo nè nga ndaje ji’n. Ke loon’t nè kuwe, ji’n ke karé ke wei tonrin nga tel mong maje tite made ke karé.
E ke nè á è tà ke Jean ɔrgo loo ke Juipge ke kêm ɓee-bò ke Jérusalem ulei njékuje nyan-mesege se njé ke girkà’t le Lévi le kade dejii edi nè: – Ké i nga i nan wa?
Adi kêm si olé dè tà ke kété m’ede sei’t nga: «Ɓer bòi dum dè kuwe’n lé.» Ke nè á dooge rai kum’m ndoo ɓaa, sei géa à rai kum si ndoo tɔ. Ke nè á ei an-in dè tà le’m sêw-sêw ɓaa, sei géa à an-in dè tà le si sêw-sêw tɔ.
Unn gir kêm ndɔn’t nè, Juipge sangi loo ngain dum ke kété le tɔl Jésu. E tede kal ke è al tà tà gute-ndu’t á karé lé, nè è tede ɓar ke ɓar Nube Bɔ koje’n a, an ra’n ke Nube a tɔ.