29 “Wāhlèbò̄ ḿè thĭ ka ab́è danè̄, thĭ kò ò̆b́è danè̄ nu ḿè. B́èhjŏb́èmabò̄ ḿè ḿè.
“Mègōnu d́ō, b́èhjŏ kî d́ò ḿè ‘Wa ka ab́è danè̄? Wò kò ò̆b́è danè̄?’ ‘Wô gô̄ kô̆ gò̄ thòkò̆ danè̄?’ nu ḿè.
Mèhwă d́ō Jezŭ d́ògè Zo bōhmubicè tòcò, “Mègōnu d́ō Jò d́ò̆sa thĭ, gogè̄bò̄ ḿè thĭ dèò anikhĭ ḿè, thĭ gā ab́è danè̄ kî thĭ neb́î̆cè anikhĭ thĭ gô̄ kô̆ gò̄ thò b́è danè̄ nu ḿè.
Mègōnu thĭ dè mèkèhta b́eḿĕ dè tîkîpho lò ńò atherĕ, thĭ thogothagèi ma dè alewesòsŭ nè?
Manè̄ d́ō, atu b́u Kib́ĭcè ńò tòcò wāhlè tèpwè dè ajo tòcò jo. Kîd́ò̆ thĭ Pa thîhè̆ tèpwè htè thĭ loba dè ajo tòcò nu.
Hwă d́ō, Cè d́è̆tcagè lōwa, “Hlĕ Ja b́ăhlôle thĭ agè̄ hè d́ò̆htôla dè kî Jò d́ò thĭ htè thĭ dè hèib́è pĭd́ŏpĭsa, hlŭthikĭ kî khatòkò ńò nu, dè aloba thĭ nikhĭ òbò̄ domomo ā?” Cè d́è̆ do. “Dè do lobagè dimĭ ńò,” cè tòcò d́òscĭge lōwa do.