2 καὶ κατηράσατο τὴν ἡμέραν αὐτοῦ, λέγων,
Ὑπολαβὼν δὲ Ἰὼβ, λέγει,
Μετὰ τοῦτο ἤνοιξεν Ἰὼβ τὸ στόμα αὐτοῦ,
Ἀπόλοιτο ἡ ἡμέρα ἐν ᾗ ἐγεννήθην, καὶ ἡ νὺξ ἐκείνη ᾗ εἶπαν, Ἰδοὺ ἄρσεν.
Ὑπολαβὼν δὲ Ἰὼβ λέγει τῷ Κυρίῳ,
Ὑπολαβὼν δὲ Ἰὼβ, λέγει τῷ Κυρίῳ,
Καὶ ἀπεκρίθησαν οἱ πέντε ἄνδρες οἱ πορευόμενοι κατασκέψασθαι τὴν γῆν Λαισὰ, καὶ εἶπαν πρὸς τοὺς ἀδελφοὺς, ἔγνωτε ὅτι ἐστὶν ἐν τῷ οἴκῳ τούτῳ ἐφὼδ καὶ θεραφὶν καὶ γλυπτὸν καὶ χωνευτόν· καὶ νῦν γνῶτε ὅ, τι ποιήσετε.