Եւ հեռացան եւ մերժեցան ի քէն, եւ յետս դարձան յօրինաց քոց. եւ զմարգարէսն քո կոտորեցին, որ քարոզեցին նոցա դառնալ առ քեզ. եւ արարին զբարկութիւն մեծ առաջի քո։
Եւ ասէ Տէր. Մերձ է առ իս ժողովուրդս այս բերանով իւրով, եւ շրթամբք իւրեանց պատուեն զիս. եւ սրտիւք իւրեանց հեռացեալ մեկուսի են յինէն. զուր պաշտեն զիս, ուսուցանեն զպատուէրս մարդկան եւ զվարդապետութիւնս՝՝։
Վա՜յ ոյք իջանեն յԵգիպտոս վասն օգնականութեան. որ ի հեծեալս՝՝ եւ ի կառս յուսացեալ իցեն՝ թէ բազումք են, եւ բազմութիւն երիվարաց՝՝ յոյժ. եւ ոչ էին յուսացեալ ի Սուրբն Իսրայելի, եւ զԱստուած ոչ խնդրեցին։
զԱսորեստան՝՝ յելիցն արեւու, եւ զՅոյնս ի մտիցն արեւու. ոյք ուտէին զԻսրայէլ բերանալիր ամենայն բերանով։ Ի վերայ այսր ամենայնի ոչ դարձաւ բարկութիւն նորա, այլ տակաւին ձեռն իւր բարձրացեալ է։
Վասն այդորիկ այսպէս ասէ Տէր զօրութեանց՝ Աստուած Իսրայելի. Ահաւադիկ ես ածից ի վերայ Յուդայ եւ ի վերայ ամենայն բնակչաց Երուսաղեմի զամենայն չարիս զոր խօսեցայ ի վերայ նոցա. փոխանակ զի խօսեցայ առ նոսա, եւ ոչ լուան, կոչեցի զնոսա, եւ ոչ ետուն ինձ պատասխանի։
Տէր, աչք քո ի հաւատս՝՝. տանջեցեր զնոսա, եւ նոցա ոչ ցաւեաց. վախճանեցեր զնոսա, եւ ոչ կամեցան ընդունել զխրատ. կարծրացուցին զերեսս իւրեանց քան զվէմ, եւ ոչ կամեցան դառնալ։