19 Ահաւասիկ ես առնեմ վասն քո ի ժամանակին յայնմիկ. եւ փրկեցից զճնշեալն՝՝, եւ զմերժեալն ընկալայց, եւ արարից զնոսա ի պարծանս, եւ անուանիս ընդ ամենայն երկիր։
Եւ եկեսցեն առ քեզ զարհուրեալք որդիք նեղչացն քոց եւ զայրացուցչաց՝՝, եւ երկիր պագցեն հետոց ոտից քոց՝ ամենեքին որ զարհուրեցուցանէինն զքեզ. եւ կոչեսջիր՝՝ քաղաք Տեառն Սիոն Սրբոյն Իսրայելի.
Վասն այդորիկ ամենեքին որ ուտէին զքեզ՝ կերիցին. եւ ամենայն թշնամիք քո կերիցեն զմարմինս իւրեանց. վասն բազում անիրաւութեանց քոց որ յաճախեցին. եւ մեղք քո արարին քեզ զայդ եւ եղիցին ապականիչք քո յապականութիւն, եւ զամենայն աւարառուս քո տաց յաւար։
Փոխանակ ամօթոյ ձերոյ՝ կրկին ուրախութիւն, եւ փոխանակ անարգանաց ձերոց՝ ցնծութիւն, եւ ապա զերկիրն յերկրորդում ժառանգեսցեն, եւ ուրախութիւն յաւիտենից ի վերայ գլխոց նոցա՝՝։
Եւ եղիցի ինձ յուրախութիւն եւ յօրհնութիւն՝՝ եւ ի մեծարանս առաջի ամենայն ժողովրդոց երկրի, որք լսիցեն զամենայն բարութիւնս զոր ես արարից դոցա. եւ երկիցեն եւ դառնայցեն ի վերայ ամենայն բարութեանցն, եւ ի վերայ ամենայն խաղաղութեանցն զոր ես արարից դոցա։
Եւ իջցէ՝՝ հուր յերկնից առ ի յԱստուծոյ եւ կերիցէ զնոսա, եւ զզօրագլուխն նոցա զՍատանայ որ մոլորեցոյց զնոսա. եւ արկցէ զնոսա ի ծովն՝՝ հրոյ եւ ծծմբոյ, ուր էր գազանն
Եւ դու մի՛ երկնչիր, ծառայ իմ Յակոբ, ասէ Տէր, զի ես ընդ քեզ եմ. թէ արարից վախճան ամենայն ազգաց՝ ուր ցրուեցի զքեզ անդր, այլ քեզ ոչ արարից վախճան. եւ խրատեցից զքեզ յիրաւունս, եւ քաւելով ոչ քաւեցից՝՝ զքեզ։
Ահաւասիկ ես ածից զնոսա յերկրէ հիւսիսոյ, եւ ժողովեցից զնոսա ի ծագաց երկրէ ի տօնն պասեք. եւ ծնցին որդիս ի բազմութիւն յոյժ՝՝. ի միջի նոցա կոյրն, կաղն, յղին եւ ծնեալն, միահամուռ ժողովուրդ մեծ, դարձցին այսր։
Արդ ես ձգեցից զձեռն իմ ի վերայ քո եւ բարձից զիրաւունս քո, եւ մատնեցից զքեզ ի ձեռս ատելեաց քոց՝ դստերաց այլազգեացն, որք թիւրէին զքեզ ի ճանապարհէ քումմէ՝՝։
եւ լինել քեզ ի վեր քան զամենայն ազգս. որպէս արար զքեզ՝՝ անուանի եւ բարգաւաճ եւ փառաւոր, լինել քեզ ժողովուրդ սուրբ Տեառն Աստուծոյ քում, որպէս եւ խօսեցաւ քեզ։
Եւ ասէ Ադոնիբեզեկ. Եւթանասուն թագաւորք ծայրակտուրք ձեռօք եւ ոտիւք էին, որ քաղէին զփշրանս ի ներքոյ սեղանոյ իմոյ. արդ որպէս արարի, նոյնպէս հատոյց ինձ Աստուած։ Եւ ածին զնա յԵրուսաղէմ, եւ անդ մեռաւ։
Վա՜յ այնոցիկ որ թշուառացուցանենն զձեզ, բայց զձեզ ոչ ոք կարէ թշուառացուցանել. եւ որ արհամարհէն՝ ոչ զձեզ արհամարհէ. զի մատնեսցին ի պարտութիւն որ զձեզն արհամարհեն. եւ իբրեւ զցեց ի վերայ ձորձոց՝ այնպէս մատնեսցին ի պարտութիւն։՝՝