Դարձցին՝՝ եւ եկեսցեն ի Սիոն ցնծութեամբ, եւ ուրախութիւն յաւիտենից ի վերայ գլխոց նոցա. զի ի վերայ գլխոց նոցա օրհնութիւն եւ՝՝ ցնծութիւն, եւ ուրախութիւն հասցէ նոցա. մերժեցան ցաւք եւ տրտմութիւնք՝՝ եւ հեծութիւնք։
Այսպէս ասէ Տէր Աստուած որ դատի զժողովուրդ իւր՝՝. Ահաւադիկ ի բաց արարի ի ձեռանէ քումմէ զբաժակն կործանման, զբաժակն՝՝ սրտմտութեան իմոյ, եւ ոչ եւս յաւելցես ըմպել զնա։
Զի ամպարշտութիւն Լիբանանու ծածկեսցէ զքեզ եւ թշուառութիւն գազանաց զարհուրեցուսցէ զքեզ՝ վասն արեանց մարդկան եւ ամպարշտութեան երկրի եւ քաղաքի եւ ամենայն բնակչաց նորա։
Զի դու կողոպտեցեր զազգս բազումս, եւ զքեզ կողոպտեսցեն ամենայն մնացորդք ժողովրդոց՝ վասն արեանց մարդկան, եւ ամպարշտութեան երկրի եւ քաղաքի եւ ամենայն բնակչաց նորա։
Տէր Աստուած ի քեզ է հզօրն, եւ փրկեսցէ զքեզ. ածցէ ի վերայ քո ուրախութիւն, եւ նորոգեսցէ զքեզ սիրով իւրով. եւ ուրախ լիցի ի քեզ զուարճութեամբ իբրեւ յաւուր տօնի.
Այլ Տէր արդար է ի միջի նորա. եւ ոչ արասցէ անիրաւութիւն. ընդ առաւօտս կանխաւ տացէ զիրաւունս իմ ի լոյս, եւ ոչ թաքիցէ. եւ ոչ ծանիցէ զանիրաւութիւն ի պահանջել,
Եւ եղիցի յաւուր յայնմիկ՝ եդից զԵրուսաղէմ իբրեւ զքար մի կոխան՝՝ ամենայն հեթանոսաց. ամենայն որ կոխիցէ զնա՝ կատակելով կատակեսցէ, եւ ժողովեսցին՝՝ ի վերայ նորա ամենայն ազգք երկրի։
Ուրախ լեր յոյժ, դուստր Սիոնի. քարոզեա, դուստր Երուսաղեմի. ահա Թագաւոր քո գայ առ քեզ, արդար եւ փրկիչ, նոյն հեզ, եւ հեծեալ ի վերայ իշոյ եւ յովանակի նորոյ։
Եւ լուայ ձայն մեծ յերկնից որ ասէր. Արդ եղեւ զօրութիւն եւ փրկութիւն եւ արքայութիւն Աստուծոյ մերոյ, եւ իշխանութիւն Օծելոյ նորա. զի անկաւ չարախօսն եղբարց մերոց, որ չարախօսէր զնոցանէ առաջի Աստուծոյ զտիւ եւ զգիշեր։