փոխանակ զի եթող զիս, եւ երկիր եպագ Աստարտայ գարշելւոյ՝՝ Սիդոնացւոց, եւ Քամովսայ կռոց Մովաբայ, եւ Մողքովմայ զազրոտւոյ որդւոցն Ամոնայ. եւ ոչ գնաց ի ճանապարհս իմ առնել ուղղութիւն առաջի իմ, եւ զճշմարտութիւնս եւ զդատաստանս իմ իբրեւ զԴաւիթ զհայր իւր։
Եւ մերձեցոյց Եղիա զամենայն՝՝ ժողովուրդն, եւ ասէ ցնոսա Եղիա. Մինչեւ ցե՞րբ կաղայք յերկուս հետս. եթէ Տէր է Աստուած, երթայք զհետ նորա, եւ եթէ Բահաղն իցէ, երթայք զհետ նորա։ Եւ ոչ ետ ժողովուրդն նմա պատասխանի։
եւ երկնչէին ի Տեառնէ, եւ բնակեցուցին զգարշելիսն իւրեանց ի տունս բարձանցն զոր արարին ի Սամարիա իւրաքանչիւր ազգաց յորում բնակէին։՝՝ Եւ երկնչէին ի Տեառնէ, եւ արարին իւրեանց քուրմս բարձանց։
Եւ զսեղանս որ ի վերայ տանեաց վերնատանն, զոր արարին թագաւորք Յուդայ, եւ զսեղանս զոր արար Մանասէ յերկուս սրահս տանն Տեառն, քակեաց զայն արքայ եւ կործանեաց անտի, եւ ընկէց զհողն նոցա ի հեղեղատն Կեդրոնի։
Մին ասասցէ. Աստուծոյ եմ ես, եւ մեւսն խրախոյս բարձցէ յանուն Աստուծոյ Յակոբայ. եւ մեւսն գիր հանցէ ձեռամբ իւրով թէ Աստուծոյ եմ ես՝՝, եւ յանուն Իսրայելի խրախոյս բարձցէ՝՝։
Յանձն իմ երդնում, եթէ որ ինչ ելանէ ի բերանոյ իմոյ՝ արդարութիւն է, եւ բանք իմ մի՛ եղծցին՝՝. զի ինձ կրկնեսցի ամենայն ծունր, եւ խոստովան լիցի ամենայն լեզու Աստուծոյ,
Լուարուք զայս, տունդ Յակոբայ, անուանեալքդ յանուն Իսրայելի, ծնեալքդ ի զաւակէ Յուդայ, որ երդնուք յանուն Տեառն Աստուծոյ Իսրայելի, որ՝՝ յիշատակէքդ ոչ ճշմարտութեամբ եւ ոչ արդարութեամբ։
Եւ եղիցի եթէ ուսանելով ուսանիցին զճանապարհ ժողովրդեան իմոյ, երդնուլ յանուն իմ թէ՝ Կենդանի է Տէր, որպէս ուսուցին զժողովուրդ իմ երդնուլ ի Բահաղ, եւ շինեսցին ի մէջ ժողովրդեան իմոյ։
Եւ եկեսցեն Քաղդէացիքն պատերազմել ընդ քաղաքիդ, եւ այրեսցեն զդա հրով. եւ հրձիգ արասցեն զտունս յորս արկանէին խունկս ի վերայ տանեաց նոցա Բահաղու, եւ զոհէին զոհս աստուածոց օտարաց վասն զիս դառնացուցանելոյ.
Եւ գողանայցէք եւ սպանանիցէք եւ շնայցէք եւ երդնուցուք սուտ, եւ արկանիցէք խունկս Բահաղու, եւ երթիցէք զհետ աստուածոց օտարաց՝ զորս ոչ գիտիցէք, ստոց, ուստի եւ չար լինիցի ձեզ՝՝,
եւ ցամաքեցուսցեն յարեւու եւ ընդ լուսնով եւ ընդ ամենայն աստեղբք, եւ՝՝ առաջի ամենայն զօրութեանց երկնից զոր սիրեցինն՝ եւ որոց ծառայեցինն, եւ որոց զհետն գնացին, եւ յորս ապաստան լինէին, եւ երկիր պագանէին նոցա. ոչ կոծեսցին եւ ոչ լայցեն, այլ ի նշաւակ եղիցին՝՝ ի վերայ երեսաց երկրի.
Եւ մի՛ հայեցեալ ընդ երկինս տեսանիցես զարեգակն եւ զլուսին եւ զաստեղս եւ զամենայն զարդ երկնից, եւ մոլորեալ երկիր պագանիցես նոցա եւ պաշտիցես զնոսա, զոր բաժանեաց Տէր Աստուած ամենայն ազգաց որ ի ներքոյ երկնից։
գուցէ մտանիցէք յազգսն մնացեալս յայնոսիկ. եւ անուանք դից նոցա մի՛ անուանեսցին ի միջի ձերում, մի՛ երդնուցուք ի նոսա, եւ մի՛ պաշտիցէք զնոսա, եւ մի՛ երկիր պագանիցէք նոցա.